قوانین حرکت نیوتن شامل سه قانون کلی و قانون جهانی گرانش میباشد که توسط آیزاک نیوتن (Isaac Newton) در قرن 17 میلادی تدوین شد و به عنوان قوانین اصلی مکانیک کلاسیک در نظر گرفته میشود. این قوانین به شرح زیر هستند:
قانون اول نیوتن: قانون اینرسی یا لختی (Inertia)
جسمی که در حال سکون است در حالت سکون باقی می ماند و جسم در حال حرکت در یک خط مستقیم با سرعت ثابت به حرکت خود ادامه می دهد مگر اینکه نیروی خارجی بر آن اثر بگذارد. به عبارت دیگر، یک جسم حالت حرکت خود را حفظ می کند (چه در حالت سکون یا در حال حرکت با سرعت ثابت) مگر اینکه یک نیروی خالص خارجی بر آن وارد شود. این قانون اساساً مفهوم اینرسی را توصیف می کند که تمایل یک جسم به مقاومت در برابر تغییرات حرکت خود است.
قانون دوم نیوتن: قانون شتاب
قانون دوم حرکت نیوتن: شتاب یک جسم با نیروی خالص وارد شده به آن نسبت مستقیم و با جرم آن نسبت معکوس دارد. از نظر ریاضی، این قانون به صورت F=ma بیان می شود، جایی که F نشان دهنده نیروی خالص اعمال شده به یک جسم، m جرم آن و a شتاب آن است. این قانون بیان می کند که شتاب یک جسم با نیروی وارد شده به آن رابطه مستقیم دارد و با جرم آن رابطه معکوس دارد. همچنین بیانگر این است که اگر نیروی نامتعادلی بر جسمی وارد شود، در جهت نیرو شتاب خواهد گرفت.
قانون سوم نیوتن: نیروی برهمکنش (Interaction)
برای هر عمل، واکنشی برابر و مخالف وجود دارد. این قانون بیان میکند که وقتی یک جسم بر جسم دوم نیرو وارد میکند، جسم دوم به طور همزمان نیرویی با قدر مساوی اما در جهت مخالف بر جسم اول وارد میکند. اساساً، نیروها همیشه به صورت جفت اتفاق میافتند. برای مثال، اگر به دیوار فشار بیاورید، دیوار با نیرویی برابر به سمت شما فشار می آورد.
این قوانین حرکت اصول اساسی هستند که اساس مکانیک کلاسیک را تشکیل می دهند. آنها چارچوبی را برای درک چگونگی تأثیر نیروها بر حرکت اجسام ارائه می دهند و در طیف گسترده ای از موقعیت ها، از سناریوهای روزمره گرفته تا حرکت اجرام سماوی، اعمال می شوند.
